گشنیز یکی از گیاهان باارزش است که سرشار از خواص درمانی است و حاوی مواد مغذی و آنتی اکسیدان های مفید برای سلامتی بدن است. این گیاه به عنوان یک چاشنی قوی در غذاها استفاده میشود. در این مقاله به بررسی خواص گشنیز میپردازیم.
گیاه شناسی گشنیز
گشنیز گیاهی است علفی و یک ساله، به رنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتی متر نیز می رسد. برگ های آن به دو شکل ظاهر می شوند. آنهایی که در قاعده ساقه وجود دارند به شکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی می شود.
قسمت مورد استفاده گیاه، ساقه، برگ و میوه آن است. میوه گشنیز گرد و به رنگ زرد است.
گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است و در بیشتر نقاط ایران نیز می روید.
ارزش تغذیه ای گشنیز
فسفر
کلسیم
منیزیم
پتاسیم
سدیم
ویتامینهایی مانند A,B,C و K
طبیعت گشنیز سرد و خشک است و در طب سنتی تسکین دهنده التهاب معده، مقوی معده، تخم گشنیز بند آورنده اسهال و کشنده کرم معده و گاهی درمان سرگیجه موثر تشخیص داده شده است.
خواص گشنیز
1-درمان مشکلات پوستی
گشنیز حاوی آنتی اکسیدان های فراوانی است که می تواند بثورات خفیف مانند درماتیت را درمان کند.
همچنین این آنتی اکسیدان ها از آسیب های سلولی جلوگیری میکند و روند پیری پوست را به تاخیر می اندازد.
آب گشنیز به درمان آکنه و لک های پوستی کمک زیادی میکند.
همچنین آنتی اکسیدان های موجود در گشنیز همانند یک ضدآفتاب طبیعی عمل میکند.
2-پیشگیری از بیماری سالمونلا
سالمونلا یکی از بیماری های ناشی از موادغذایی است. گشنیز حاوی یک ماده ای است که در واقع دو برابر یک آنتی بیوتیک قدرتمندتر از درمان پیشرو در بیماری مبتنی بر سالمونلا است.
درباره این سایت